In december gebeurt er iets vreemds in de keuken. Normaal is het een plek waar we zonder nadenken een boterham smeren, een eitje bakken, of een pan soep opwarmen. Maar zodra de kerstdagen naderen, verandert diezelfde keuken in een soort commandocentrum waar zelfs de NAVO jaloers op zou zijn.
Het begint onschuldig. “We houden het dit jaar eenvoudig,” zegt iemand aan tafel. Iedereen knikt opgelucht. Tot iemand anders achteloos toevoegt: “Misschien een klein voorgerechtje dan.” En voor je het weet ligt er een boodschappenlijst op het aanrecht die langer is dan de Plevierstraat.
De dagen erna sluipt de stress binnen. Niet openlijk, nee, kerststress is een subtiel beestje. Het begint met de vraag of de oven groot genoeg is. Daarna volgt de jaarlijkse zoektocht naar dat ene bakblik dat altijd ergens moet liggen, maar zich gedraagt als een kerstkabouter: het verschijnt alleen als het zelf zin heeft.
En dan de voorbereidingen. In menig Hengstdijkse keuken wordt gehakt gedraaid, jus geproefd, en wordt er met een ernstig gezicht naar spruitjes gekeken. De kalkoen, die volgens de verpakking “makkelijk te bereiden” is, blijkt in werkelijkheid een soort gevleugelde puzzel van vijf kilo die niet in de braadslede past, tenzij je hem vriendelijk maar dringend toespreekt.
Ondertussen is er altijd één iemand die de rust bewaart. Die zegt: “Het komt allemaal goed.” Meestal is dat dezelfde persoon die later op de avond met rode wangen roept: “Wie heeft de saus gezien?!” en vervolgens ontdekt dat die nog in de koelkast staat, keurig afgedekt, compleet vergeten.
Maar dan, als de kaarsjes branden en iedereen aan tafel zit, gebeurt het wonder. De chaos van de keuken verandert in gezelligheid. De kalkoen smaakt prima, zelfs al is hij een tikje eigenwijs uit de oven gekomen. De spruitjes zijn verrassend lekker. En de dessertchaos, want er is altijd iemand die het toetje nét iets te enthousiast heeft geflambeerd, levert vooral veel gelach op.
En zo is het elk jaar weer. Kerst is niet perfect. Kerst is rommelig, warm, chaotisch en heerlijk. En misschien is dat wel precies de bedoeling.
Bij de oude haven hebben enkele jongeren beslag weten te leggen op een verloren hoekje op het boerenerf. Met uitzicht op het Vogelfort is het hier ’s avonds goed toeven. Zo hebben ze er echt hun honk van gemaakt en komen er dan ook met grote regelmaat samen. Dat de jeugd oog heeft voor het verleden blijkt wel uit de naam die ze voor hun pand hebben gekozen: Het Jagershuis.
December is niet alleen de maand van lichtjes en gezelligheid, maar helaas ook de maand waarin oplichters extra actief zijn. Zeker online. In de nieuwsbrief van KPN staat een handig artikel met tips om nepwebshops te herkennen — en die willen we onze dorpsgenoten natuurlijk niet onthouden.
Steeds meer mensen bestellen hun kerstcadeaus via internet. Dat is makkelijk, maar het maakt ons ook kwetsbaar. Sommige webshops lijken betrouwbaar, met mooie foto’s en scherpe prijzen, maar blijken achteraf helemaal niet te bestaan. Je geld ben je kwijt, je pakket komt nooit.
Gelukkig kun je zelf al veel controleren voordat je op “Bestellen” klikt. KPN heeft diverse tips overzichtelijk op een rij gezet. Zeker de moeite waard om even door te lezen voordat je online gaat shoppen.
Lees het volledige artikel van KPN
hier
Op de website van Staatsbosbeheer staat weer een nieuwe natuurquiz klaar. Van grote zeedieren voor onze kust tot wolven met een naam, van Aziatische hoornaars tot mysterieuze gaten in de Texelse duinen, het natuurnieuws van 2025 zat vol verrassingen.
Hoeveel weet jij er nog van? Tijd om je geheugen op de proef te stellen. Wij haalden helaas slechts 70 %, wat blijkbaar niet slecht was. Want het resultaat gaf het volgende commentaar: Jij mag jezelf met recht een echt natuurnieuwsjunkie noemen.
Klik hier voor de quiz.
Sinds eind oktober hangen ze weer: de vetbolletjes. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Meesjes en mussen vliegen af en aan, alsof ze een afspraak hebben met het voederrek. Af en toe schuift er een botvink aan, en ook de specht laat zich dagelijks zien — altijd even kort, maar steevast op tijd.
Inmiddels zijn er al zo’n 300 bolletjes verorberd, en ligt er alweer een nieuwe voorraad van 150 klaar. Gisteren hebben we de camera met zoomlens opgesteld om het spektakel eens goed vast te leggen. Want zeg nou zelf: het is een klein feestje om de vogels zo bezig te zien.
Vandaag is het zover: de kortste dag van het jaar. De zon doet dan wat veel mensen in december ook het liefst zouden doen, zo lang mogelijk blijven liggen. Pas laat komt ze boven de polder uit, kijkt even rond, en besluit dan al snel dat het wel genoeg is geweest voor vandaag.
In Hengstdijk merk je het aan alles. De knotwilgen langs de Karnemelkstraat staan er stil bij, alsof ze even geen zin hebben om stoer te doen. De kabouters in de Kievitstraat hebben hun lichtjes al om vier uur aan, niet omdat het moet, maar omdat het kan. En wie ’s middags nog een foto wil maken voor de website, ontdekt dat het licht alweer verdwenen is voordat de camera scherpgesteld heeft.
Toch heeft die kortste dag iets troostends. Het is het dieptepunt van de winter, maar ook het keerpunt. Vanaf morgen wint het licht elke dag een paar seconden terug. Onzichtbaar bijna, maar het gebeurt. Zoals het hier altijd gebeurt. De polder weet dat, de kerk weet dat, en de dorpsbewoners eigenlijk ook.
Misschien is dat wel het mooie van de kortste dag: dat hij ons eraan herinnert
dat zelfs in de donkerste weken het licht alweer onderweg is. Heel bescheiden,
heel langzaam, maar onvermijdelijk.
Afgelopen vrijdag werd er weer gekaart in het dorpscentrum. Eddy stuurde ons de uitslag:
Er waren in totaal 18 kaarters, 12 jokeraars en 6 bieders. Na een spannende strijd kwamen de volgende uitslagen naar voren:
Uitslag jokeren:
1. Veronique
2. Alain
3. Francois
Uitslag bieden:
1. Johan
2. Gunther
3. Jos.
Vrijdag waren de KBO leden bij elkaar gekomen voor de jaarlijkse kerstdis. Naar een kerstviering waarin ook de actualiteit aan de orde kwam werd er uitbundig getafeld door 30 leden. Door het bestuur was weer perfect voor een feestelijk diner gezorgd en ook de bediening namen ze voor hun rekening. Dank aan de organisatie voor deze feestelijke en gezellige middag.
Door de foto’s kunnen we nog even nagenieten, Tiny bedankt hiervoor.
Klik hier voor de foto's.
Tijdens het feest ter ere van het 50-jarig huwelijk van Marjet en Eddie zorgde muziekgroep Ambras voor een bijzonder optreden. Eén van de verzoeknummers was het lied “Schoon Usdijk”, een ode aan ons dorp.
We mochten niet alleen de tekst ontvangen, maar ook een kort filmpje van het optreden – een mooie herinnering aan een warme en feestelijke middag.
Klik hier voor de tekst en
klik hier voor het filmpje.
Nieuwjaarsinloop in De Schuur:
Het oude jaar loopt op zijn einde, en dat betekent dat we binnenkort samen het glas kunnen heffen op een nieuw begin. Traditiegetrouw nodigen de
Dorpsraad en Dorpscentrum De Schuur alle bewoners én oud-bewoners van Hengstdijk en omgeving uit voor de Nieuwjaarsinloop.
Het belooft weer een gezellige avond te worden vol ontmoetingen, goede wensen en verhalen. Een kans om elkaar bij te praten, herinneringen op te halen en vooruit te kijken naar wat 2026 ons brengt.
Kom langs, neem je goede humeur mee en start het nieuwe jaar samen met je dorpsgenoten in een warme sfeer. Iedereen is welkom!
Datum: vrijdag 9 januari.
Aanvang: 19.00 uur.
Locatie: Dorpscentrum De Schuur.
Klik hier voor de flyer.
Volgende week zijn er weer de diverse activiteiten in het dorpscentrum:
Maandag 22 december:
Kom maandag gezellig langs op onze bar-avond in het dorpscentrum De Schuur. Een avond vol gezelligheid een drankje en een goed gesprek.
Neem je buren, vrienden of familie mee en geniet samen van een ontspannen avond.
De vrijwilliger achter de bar heet u welkom.
Tot maandag.
Bar open 19:00 uur – 22:00 uur.
Zaterdag 27 december:
Heb je zin in een gezellige bar-kaartmiddag, Doe dan zaterdag mee met jokeren en
bieden in ons dorpshuis.
Inleg € 5,00 en 1 op de 2 prijs.
De bar is geopend en de maandelijkse Tombola wordt gehouden.
Zaal open 13:00 uur, start kaarting 14:00 uur.
Gisteren, 18 december, vierden Eddie en Marjet een bijzondere mijlpaal: hun vijftigjarig huwelijk. In een vergeeld gemeenteblad van een halve eeuw geleden staat het nog zwart op wit, maar voor wie hen kent, voelt het alsof die dag nooit ver weg is geweest.
Eddie, 75 jaar geleden geboren in Tilburg, en Marjet, die al haar hele leven op Hengstdijk woont, vormen samen een vertrouwd beeld in het dorp. Nog altijd wonen ze in hun starterswoning, en zelfs aan één kant nog steeds naast dezelfde buurvrouw. Een zeldzame constant in een wereld die voortdurend verandert.
Familie, vrienden en (oud)-buren kwamen samen om dit gouden jubileum met hen te vieren. Het werd een warme ontmoeting vol herinneringen, verhalen en dankbaarheid.
We zijn blij en dankbaar dat we dit samen met hen mochten meemaken.
Het seizoen van de badmintonclub is weer ten einde. Yvonne stuurde ons het volgende bericht met een paar leuke foto's erbij:
Afgelopen week heeft de badmintonclub het jaar 2025 afgesloten.
Er werd natuurlijk gebadmintond, maar er was ook een plek voor een grappig fotomoment.
Er werd een afvalwedstrijdje gedaan waarmee leuke kerstprijsjes te winnen waren er was iets
lekkers voor iedereen. Kortom een sportieve gezellige avond.
De badmintonclub heeft nu kerstvakantie. Op dinsdag 6 januari starten we weer fanatiek om de overtollige kerstkilootjes weg te werken.
De bloemschiksters waren woensdagmiddag toe aan het maken van kerstdecoratie. De eyecatcher is een krans met een flinke omvang. Aangevuld werd het stuk met allerlei verschillend groen, enkele accenten van kerstballen en dennenappels, zo werd het een behoorlijk groot werk. Uiteindelijk gaf ieder er wel zijn eigen draai aan en kunnen ze de komende weken allemaal genieten van een bijzonder mooi kerststuk.
Klik hier voor het fotoalbum.
In deze nieuwsbrief o.a. het artikel "Op weg naar Kerstmis":
In het boekje ‘Vrede op Aarde’ schrijft pater marist Jan Hulshof in zijn tekst ‘Wees blij’, helemaal op het eind: “Sinds we gedoopt zijn, leven we in Christus en leeft Hij in ons. De zon schijnt ook onderweg, niet pas op het einde van de rit. Daarom is het elke dag 'Zondag Gaudete'. Daarom is het elke dag: verheugt u, weest blij.”
Catharinakerk: - 24 december 19.00 uur Kerstviering.
- 27 t/m 30 december Kerststallententoonstelling.
Klik hier voor de volledige versie.
Het boek Jan Haak en zijn tijd, uitgegeven door de Oudheidkundige Kring de Vier Ambachten, concentreert zich vooral in het land van Hulst. In dit boek komen we Hengstdijk dan ook frequent tegen. Tussen de vele portretten die Jan Haak, in zijn typische stijl, heeft geschilderd zien we de familie van Esbroeck.
Het olieverfschilderij is gemaakt in 1866. We zien onder anderen rechtsboven Cornelis van Esbroeck, geboren 25 juli 1847, die van 1902 tot 1918 burgemeester van Hengstdijk is geweest.
Van een van onze trouwe bezoekers kregen we een reactie op de werkzaamheden van de laatste dagen:
Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend. Je staat elke ochtend op, je wrijft eens door je ogen, je zet een kop koffie, even globaal door de krant en dan achter je laptop of computer om te kijken wat de website van Hengstdijk te melden heeft.
En elke ochtend, vaak al voor 7 uur, word je verrast door een paar artikeltjes, feitjes, weetjes, nieuws of gewoon een leuke anekdote. Niet zelden ook nog leerzaam.
Dat is allemaal minder vanzelfsprekend dan het lijkt. Hier zit energie, wilskracht, doorzettingsvermogen en vooral een enorme discipline achter. Elke dag opnieuw.
En als we dan ook nog lezen dat dit allemaal niet zonder stress verloopt dan is grote dankbaarheid alleen maar op z’n plaats.
In de hele gemeente Hulst is nergens een vergelijkbare site te vinden. Uniek voor Hengstdijk.
Daarom: hartelijk bedankt voor de verzorging elke dag van zoiets moois als hengstdijk.eu
Met dank aan de inzender, we zijn er even stil van.
December is voor ons altijd de maand van de grote winteropruiming achter de schermen. Terwijl het dorp langzaam in kerstsfeer komt, maken wij de websites klaar voor het nieuwe jaar. Dat betekent: oude fotoalbums opschonen, een nieuwe albumpagina voor 2026 aanmaken en overal de navigatie bijwerken.
Afgelopen dagen hebben we de jaarlijkse update uitgevoerd voor zowel hengstdijk.eu als de website van de Catharinakerk. Altijd een precies werkje — en eerlijk gezegd ook een beetje spannend — maar op het eerste gezicht lijkt alles netjes te werken.
Mocht u toch ergens een foutje tegenkomen, een link die niet werkt of een pagina die vreemd doet, laat het ons dan gerust weten. Met een mailtje helpt u ons om alles weer helemaal op orde te krijgen.
In december loopt de stress op. Niet door kerstcadeaus of familiediners, maar door mappen. Digitale mappen. Want ergens in het dorp zit iemand met klamme handen achter een scherm, terwijl de rest van Hengstdijk zich afvraagt of de kerstman dit jaar ook de albumpagina bezoekt.
Het begint onschuldig: “Even de website klaarzetten voor 2026.” Maar dan blijkt dat de map “2025” zich heeft vastgeklampt aan de server als een kerstversiering die weigert los te laten. De knop “verwijderen” voelt ineens als een morele keuze. Wat als er nog een foto in zit van de kabouters met hun kerstboom? Wat als iemand op tweede kerstdag nog wil terugbladeren?
En dan die rollover. Niemand weet precies wat het is, maar het klinkt als iets dat je met een tractor doet. In werkelijkheid is het een digitale dans waarbij menu’s, links en pagina’s tegelijk moeten verschuiven — zonder dat er iemand struikelt. De webmaster zweet, de muis hapert, en ergens in de code knippert een foutmelding als een kerstlichtje met burn-out.
Ondertussen komt er een mail binnen: “De link naar de kerststal werkt niet.” De webmaster kijkt op de klok. Het is 23:58. De kerststal is al opgebouwd, de engelen zingen, maar online staat Maria nog in de wachtrij.
Toch komt het goed. Want in Hengstdijk is digitale stress gewoon een traditie. Net als groost, kaaikes en kabouters in kerstsfeer. En als de website op 1 januari weer netjes draait, dan is dat niet dankzij magie, maar dankzij een dorpsgenoot die in december even geen kerst viert — maar wel een rollover.
De Catharinakerk is al echt in kerst stemming. De jeugd vierde met de kinderkerk de derde adventszondag. Zo werden 3 kaarsjes aangestoken, het verhaal van Maria en de engel werd verteld, een adventslied gezongen en een adventskalender in de vorm van een kerstboom geknutseld.
Het was een gezellige drukte, van jong tot oud was welkom, de jongste deelnemer, pas enkele maanden oud, liet nog niet echt van zich horen.
Klik hier voor enkele foto's.
De kerststaltentoonstelling in de Catharinakerk in Hengstdijk is na al die jaren een begrip geworden in de streek.
Voor de 21e keer staat er weer een grote collectie met groepen, beelden en stallen opgesteld in de sfeervolle en verwarmde kerk.
Kom genieten van de vele mooie en kunstige creaties waarmee het kerstverhaal wordt uitgebeeld.
Onder het genot van een warm of koud drankje kunt u ook gezellig samen zitten.
De toegangsprijs is evenals voorgaande jaren € 4,- p.p. tot 16 jaar gratis.
Openingstijden zijn van zaterdag 27 december t/m dinsdag 30 december dagelijks van 13.00 tot 18.00 uur.
Klik hier voor de flyer.
Vrijdag haalde Miriam haar schilderijen weer op uit De Schuur, na een periode waarin ze mochten stralen in het gemeenschapshuis van Hengstdijk. “Dank aan alle mensen van Hengstdijk voor het mogen hangen in jullie gemeenschapshuis,” schreef ze — een korte, maar oprechte boodschap.
Ook ontvingen we een nieuw schilderij voor haar website: een vrouw met een krachtige blik, omringd door kleur, bloemen en karakter. Haar rode lippen en dikke wenkbrauwen doen denken aan Frida Kahlo, maar Miriam geeft haar een eigen twist — met expressieve penseelstreken, een lichtblauwe achtergrond en een kledingpalet dat bruist van leven. De parelketting en bloemenkrans maken het af: een ode aan eigenzinnigheid, schoonheid, en misschien ook een beetje dankbaarheid.
Wie goed kijkt, ziet niet alleen een portret, maar ook een gevoel. Alsof ze zegt: bedankt voor het kijken.
Altijd goed voor de sociale contacten zo’n samenkomen in Dorpscentrum de Schuur. Dat geldt dan zeker wel voor de kersthappening gisteren. Met de nodige interesse maken we kennis met mensen uit allerlei windstreken: van een inwoner uit Amsterdam, die met grote regelmaat bij Metta Vihara is, tot mensen uit de regio Eeklo, die op de camping verblijven. En dan ontmoeten we uiteraard weer veel inwoners en oud-inwoners van Hengstdijk. De organisatie van deze happening had voor de nodige ambiance gezorgd, inclusief kerstman. Deze gezellige kerstsfeer bleef nog lang hangen in de Schuur.
Klik hier voor enkele foto's, met dank aan de inzenders.
Soms heb je van die dagen dat je opeens heel leuk verrast wordt. Op vrijdag kregen we een kerstcadeautje, en niet zo maar één, maar één met een verhaal. We kregen twee flessen, van een liter, Surinaams bier.
Een citaat uit het schrijven dat erbij zat:
‘Parbo’ bier, deze flessen worden in Paramaribo Djoggo’s genoemd. Maar wat is nu het speciale hiervan? Het wordt van rijst gemaakt, maar dat is niet het hele verhaal.
Het initiatief tot het oprichten van deze brouwerij is in 1954 door een ondernemer uit Hontenisse gedaan. Deze ondernemer was een achterkleinkind van de oprichter van “Bierbrouwerij A.D. Quelle’. Eén van de zoons, Arthur Dumoleijn, heeft in 1849 de Bierbrouwerij Hontenisser Welvaren opgericht. Na 50 jaar heeft hij die overgedragen aan zijn zoon etc.
Eind jaren 40, begin jaren 50 kwamen de bierbrouwerijen in heel Nederland in financiële problemen. En zo ook de broers Piet en Arthur Dumoleijn. Deze broers zijn dan als echte ondernemers gaan kijken wat ze hier aan konden doe. Een dorpsgenoot van hen, een zekere Stallaert, woonde en werkte al in Suriname en gaf zodoende aan Arthur het broodnodige zetje. Er was nog geen brouwerij in Suriname, alles werd geïmporteerd. Nadat hij eerst getracht had met Heineken een brouwerij op te zetten, hetgeen niet lukte, is hij verder gegaan met Amstel. Overigens ging dit niet allemaal van een leien dakje. De opening op 28 oktober 1955 werd verricht door Prins Bernhard met uiteraard voldoende pils. In Suriname is de verkoop van pils minimaal 90% van Parbo. Wat het bijzonder maakt is: de oprichter van het bier is uit Oost Zeeuws Vlaanderen afkomstig. Tegenwoordig valt het merk onder Heineken.’
Dat er mensen 2 X 1 liter bier speciaal uit Suriname voor ons in hun koffer meebrengen, maakt het dan voor ons wel weer heel bijzonder. We gaan hier zeker van genieten.
Marian en Hans bedankt voor deze bijzondere surprise.
De kabouters zijn ook weer in kerstsfeer. Wie langsloopt in de Kievitstraat, ziet meteen dat ze zich feestelijk hebben uitgedost: rode mutsen, vrolijke gezichten en zelfs een eigen kerstboom. Tussen de paarse bloemen en het hoge paddenstoelenhuisje staan ze te pronken alsof ze een eigen wintermarkt organiseren. De sneeuwman kijkt tevreden toe, de elfjes lijken druk in de weer met voorbereidingen, en zelfs het muisje bij het bordje “I ♥ Hengstdijk” lijkt een beetje extra blij. Het is een klein tafereel, maar het brengt een grote glimlach. Want in Hengstdijk begint kerst soms gewoon in het gras, met kabouters die weten hoe je sfeer maakt.
De website Check je plek van de Atlas Leefomgeving laat inwoners in één oogopslag zien hoe gezond hun leefomgeving is. Door een adres in te voeren krijg je direct inzicht in zaken als luchtkwaliteit, geluidsoverlast, hitte in de zomer en hoeveel groen of water er in de buurt te vinden is. Ook wordt zichtbaar hoe donker het ’s nachts is en wat de risico’s zijn op bijvoorbeeld overstromingen. De tool is handig voor iedereen die wil weten hoe zijn woonomgeving scoort, maar ook voor mensen die een nieuw huis op het oog hebben. Met duidelijke kaarten en actuele gegevens helpt Check je plek om bewuster naar je leefomgeving te kijken en keuzes te maken die bijdragen aan gezondheid en leefkwaliteit.
Klik hier voor de website van Check je plek.
Met zo’n 25 belangstellenden werd de Buurttafel op donderdag goed bezocht. Alvast in kerstsfeer was deze middag een feestelijke maaltijd bereid. Op het menu stond een soepje, een visgerecht en een fruitig toetje. Het toetje, op basis van appel en mascarpone, was deze keer gemaakt door Yvonne. Een gezellig samenzijn en daarbij genieten van een heerlijke maaltijd, dankzij de vele vrijwilligers kunnen activiteiten als deze worden georganiseerd in Dorpscentrum de Schuur.
Op verschillende plekken in het dorp staan weer snelheidsmeters. Het bord aan de St. Josephstraat zou wat ons betreft best een stukje verder richting de dorpsrand mogen staan, want veel automobilisten komen bepaald niet met dertig kilometer per uur het dorp binnen.
Wie ’s avonds of ’s morgens vroeg door het dorp wandelt, heeft het vast al gemerkt: sommige auto’s rijden behoorlijk hard door tot aan de kruising Plevierstraat – Hengstdijksestraat. Een aandachtspunt dat we graag onder de aandacht brengen.
Een kleine reminder kan geen kwaad: een paar kilometer te hard lijkt misschien onschuldig, maar in een dorp als het onze maakt het écht verschil — voor wandelaars, fietsers en voor de rust in de straat.
In deze nieuwsbrief o.a. aandacht voor de Kerststallententoonstelling:
Voor de 21e keer staat er weer een grote collectie met groepen, beelden en stallen opgesteld in de sfeervolle en verwarmde kerk. De kerststaltentoonstelling in de Catharinakerk in Hengstdijk is na al die jaren een begrip geworden in de streek. Kom genieten van de vele mooie en kunstige creaties waarmee het kerstverhaal wordt uitgebeeld.
Catharinakerk: - 24 december 19.00 uur Kerstviering.
- 27 t/m 30 december Kerststallententoonstelling.
Klik hier voor de volledige versie.
Fixi: meldingen doen in de openbare ruimte.
Tegenwoordig bestaat er voor bijna alles wel een app, en sinds kort geldt dat ook voor meldingen in de openbare ruimte. Fixi is een digitaal platform dat door veel Nederlandse gemeenten wordt gebruikt om inwoners eenvoudig schade, overlast of andere problemen door te geven — van kapotte lantaarnpalen en losse stoeptegels tot volle prullenbakken en zwerfafval.
Ook in de gemeente Hulst kun je Fixi gebruiken. Met een paar klikken stuur je een melding door, inclusief foto en locatie, zodat de gemeente snel aan de slag kan.
Klik hier voor de website van de gemeente met meer informatie over Fixi.
Langzaam maar zeker verandert Hengstdijk in een dorp vol lichtjes, kleuren en winterse magie. Steeds meer tuinen en gevels worden versierd met fonkelende kerstdecoraties — van stralende rendieren tot sprookjesachtige lichtbomen. Wie ’s avonds door het dorp wandelt, wordt getrakteerd op een stille parade van licht en sfeer.
Het is alsof elke versiering een klein gebaar is: een groet aan de voorbijganger, een knipoog naar de feestdagen, een uitnodiging om even stil te staan. Want in deze donkere dagen is het licht niet alleen mooi, maar ook verbindend.
Dank aan iedereen die bijdraagt aan deze warme gloed in ons dorp. Hengstdijk straalt, en dat mag gezien worden.
Zeven Kbo leden waren samengekomen in Dorpscentrum de Schuur, voor het maken van een kerststukje. Onder leiding van José kwamen de creatieve talenten deze middag naar voren. Met een verlichte ring, kerstkaarsjes en voor de rest veel verschillend groen werd meteen de kerstsfeer getroffen. Als we daar dan de heerlijke traktatie bij de koffie nog eens bovenop krijgen is deze gezellige bloemschikmiddag meer dan geslaagd te noemen.
Tiny bedankt voor de foto’s.
De uitdeelactie van ZMF om inwoners gratis boompjes aan te bieden, is een groot succes gebleken. In heel Zeeland zijn maar liefst 37.000 boompjes besteld. Alleen al in de gemeente Hulst gaat het om 3.500 exemplaren die binnenkort hun weg vinden naar tuinen en erven.
Bomen zijn van onschatbare waarde voor onze leefomgeving. Ze dragen bij aan een beter klimaat door CO₂ uit de lucht te halen, en hun wortels helpen wateroverlast bij hevige regenbuien te beperken. Tegelijkertijd houden ze in droge periodes juist vocht vast in de bodem. Het bladerdak zorgt voor verkoelende schaduw en biedt talloze dieren voedsel en beschutting. Bovendien leveren sommige soorten ook nog eens heerlijke vruchten, waardoor ze niet alleen nuttig maar ook smakelijk zijn.
Met deze actie wordt opnieuw duidelijk dat een groene omgeving niet alleen mooi is, maar ook een belangrijke rol speelt in het versterken van natuur en klimaat. (Bron: website ZMF)
Zo’n 5000 huishoudens zijn in de provincie Zeeland geselecteerd en kregen de vraag mee te doen aan een bewonersonderzoek om een beeld te krijgen van de impact die de bouw van twee nieuwe kerncentrales in Zeeland zou hebben. Met de vragenlijst wil het ministerie vooral aftasten welke zorgen er onder de bevolking leven.
Op kaartjes wordt aangegeven naar welke locaties in onze provincie wordt gekeken voor de mogelijke bouw van de kerncentrales. Om de mening van een zo divers mogelijk publiek te peilen is er over nagedacht wie van de gezinsleden de vragenlijst dan wel moet invullen: de persoon die als eerstvolgende jarig is.
December lijkt soms wel de maand waarin eten de hoofdrol speelt. Waar je ook kijkt, overal lonken lekkernijen. Supermarkten liggen al weken vol met kerstkransjes, marsepeinfiguurtjes en chocolade in alle vormen. En zodra de eerste kou zich aandient, verschijnt de vertrouwde oliebollenkraam weer op het plein. Het voelt alsof de hele maand één groot buffet is.
Voor wie zijn gewicht in de gaten wil houden, is dit misschien wel de lastigste periode van het jaar. De verleiding ligt letterlijk op elke hoek van de straat. En eerlijk is eerlijk: veel mensen schuiven hun goede voornemens bewust door naar januari. “Dan beginnen we wel met lijnen,” klinkt het vaak, alsof december een vrijbrief is om alles te laten varen.
Maar laten we niet vergeten dat de feestdagen meer zijn dan alleen eten. Natuurlijk hoort een gezellige kersttafel erbij, en een oliebol op oudejaarsavond mag niet ontbreken. Toch draait december vooral om samenzijn. Om lachen met vrienden, spelletjes spelen met de familie, een frisse wandeling maken in de winterlucht, of iemand verrassen met een klein gebaar. Dat zijn de momenten die de maand bijzonder maken.
December is een feestmaand, maar hoeft geen eetmaand te zijn. Geniet van de warmte, de lichtjes en de gezelligheid, en laat het niet alleen om de calorieën draaien.
Een mooie december gewenst, vol licht, liefde en verbondenheid.
Regeren is vooruit zien. Als we in het voorjaar het zaaigoed in de grond willen stoppen, moeten we nu de zaden en het pootgoed inslaan. Een jaarlijks terugkerend klusje voor rond de feestdagen. We bladeren door de catalogus en dromen nu alvast van de perfecte worteltjes en uien. Toch vinden we het telkens weer leuk om iets bijzonders in de tuin te proberen. Op dit gebied komen we de exotische aardnoot tegen. Een snelgroeiende klimplant die eetbare knolletjes produceert. Daarbij komt dat ook de prachtige bloemen eetbaar zijn.
We kijken nu al uit naar het komend moestuinseizoen.
Sloop en nieuwbouw in de Kievitstraat.
In Hengstdijk staan al enige tijd de woningen aan de Kievitstraat 2-10 leeg. Voor veel dorpsbewoners zijn ze een stille herinnering aan een straat die ooit volop bewoond was. Nu komt er beweging: er is een officiële aanvraag ingediend voor de sloop van deze panden en de bouw van nieuwe woningen op dezelfde plek.
Het gaat niet alleen om stenen en muren – dit project raakt ook de leefbaarheid van ons dorp. Nieuwe woningen kunnen jonge gezinnen aantrekken en zorgen voor frisse energie in de gemeenschap. Tegelijkertijd moet er rekening worden gehouden met de natuur. Zo is in de aanvraag opgenomen dat de gewone dwergvleermuis, een beschermde soort, mogelijk verstoord wordt. Dat betekent dat er maatregelen nodig zijn om deze dieren te beschermen, bijvoorbeeld door het plaatsen van vleermuiskasten of het plannen van werkzaamheden buiten hun actieve seizoen.
De provincie Zeeland behandelt de aanvraag en zal later een besluit publiceren. Pas dan wordt duidelijk of en onder welke voorwaarden de sloop en nieuwbouw doorgang kunnen vinden. Voor bewoners van Hengstdijk is dit dus een belangrijk moment: het kan het straatbeeld veranderen en nieuwe kansen bieden voor de toekomst van ons dorp.
De overheid voert momenteel de campagne “Bereid je voor op een noodsituatie”. De meeste huishoudens hebben inmiddels het informatieboekje ontvangen. Daarin staan praktische adviezen om jezelf en je gezin in ieder geval de eerste 72 uur van een noodsituatie te kunnen redden. Een belangrijk onderdeel daarvan is het samenstellen van een noodpakket.
Wat opvalt, is dat veel bedrijven hier direct op zijn ingesprongen. Zij bieden kant-en-klare pakketten aan — vaak tegen hoge prijzen en met spullen die niet altijd nodig zijn. Denk bijvoorbeeld aan waterzuiveringstabletten, waarvoor specialistische kennis vereist is en die in de meeste situaties overbodig zijn.
Gelukkig kun je zelf eenvoudig een goed noodpakket samenstellen. De Consumentenbond geeft op haar website duidelijke informatie over wat er écht in hoort en hoe je dit het beste kunt aanpakken. Zo ben je voorbereid zonder onnodige kosten te maken.
Klik hier
voor de informatie op de website van de consumentenbond.
Ook deze week bruist Dorpscentrum De Schuur weer van de gezelligheid en activiteiten:
Vandaag, maandag 8 december: De bar is geopend van 19:00 tot 22:00 uur. Kom langs voor een kop koffie, een drankje en een goed gesprek in een ontspannen sfeer. Een mooie gelegenheid om samen te genieten en bij te praten.
Woensdag: De KBO organiseert een gezellige bingomiddag. Altijd goed voor spanning, plezier en misschien een mooie prijs.
Donderdag: We schuiven weer aan bij de buurttafel. Een moment om samen te eten, verhalen te delen en elkaar beter te leren kennen.
Zaterdag: Hoogtepunt van de week, de Kersthappening! Het dorpscentrum wordt omgetoverd tot een sfeervolle plek vol lichtjes, lekkernijen en ontmoetingen. Mis het niet!
Vanuit de polder: winterstilte met uitzicht.
Het is december, en dat zie je aan alles in de polder. De velden liggen er stil en kaal bij, de bomen hebben hun bladeren losgelaten, en de lucht hangt grijs boven het landschap. Sommigen noemen het somber, maar wie goed kijkt, ziet juist de ingetogen schoonheid van dit seizoen. De rust, de ruimte, en het spel van lijnen en vormen dat pas zichtbaar wordt als de natuur zich terugtrekt.
Vanaf het pad tussen de knotwilgen ontvouwt zich een bijzonder uitzicht: de Catharinakerk, fier en statig, steekt boven het dorpssilhouet uit. Nu de bomen hun bladerdek hebben verloren, komt het kerkgebouw ineens veel prominenter in beeld. De toren wijst als een vertrouwd baken naar de hemel, een herinnering aan de geschiedenis en het hart van Hengstdijk.
Een wandelaar trekt langzaam voorbij, de voetstappen dempen in de vochtige aarde. Geen haast, geen drukte — alleen de stilte van de polder en het zachte ruisen van de wind tussen de takken. Het is een moment om even stil te staan, om te kijken en te waarderen wat er is. Want ook in de winter draagt de polder verhalen, en de Catharinakerk is er één van.
Zo wordt een eenvoudige wandeling een klein ritueel: een groet aan het dorp, een blik op het verleden, en een stap in het nu. Vanuit de polder, waar de wereld even stil lijkt te staan, maar waar alles toch in beweging blijft.
De bietencampagne is al over de helft, hele bergen bieten liggen op het eind van de Oostdijk te wachten. Het is van belang dat de suikerbieten vlug verwerkt worden, het suikergehalte loopt na de oogst snel terug, gelukkig is er nog niet zo veel kans op nachtvorst, ook dat zou de opbrengst niet ten goede komen.
We verwachten dan ook dat ze snel getransporteerd worden naar de suikerfabriek in Dinteloord.
Vrijdag werd er weer gekaart in het dorpscentrum. Eddy stuurde ons de uitslag:
Er waren geen liefhebbers voor het bieden, dus werd er door de 14 aanwezigen gejokerd. Na een spannende strijd kwam de volgende uitslag naar voren:
1. Tanja
2. Ronny
3. Lizet.
Op voorheen de Westvogel Hoeve was het vrijdag een drukte van belang. Eén van de bijgebouwen werd het slachtoffer van de sloophamer. De verdere plannen over de invulling van het erf zijn ons nog niet bekend, we zijn wel benieuwd. Toch zien we nu wel dat door de ruimte die ontstaan is, het uitzicht op de Vogel er alleen maar beter op wordt.
Je loopt door de Putting, tussen het riet en de wilgen, en ineens duikt hij op: een containerschip. Niet zomaar een boot, maar een varend flatgebouw, compleet met verdiepingen en balkonzicht op de schorren. Hij schuift traag voorbij, alsof hij zich verontschuldigt voor zijn formaat. Jij denkt: wat doet dat ding hier, midden in het landschap? Alsof iemand per ongeluk een stukje Rotterdam in de Schelde heeft laten vallen. Toch heeft het iets geruststellends: de wereld beweegt, ook als jij stilstaat. En als hij uit beeld glijdt, blijft alleen het riet nog ruisen. De stilte keert terug, alsof het schip een droom was. En jij wandelt verder, met een glimlach en een verhaal voor straks aan de keukentafel.
Want zeg nou zelf: waar anders dan in Hengstdijk vaart de wereld zó door je achtertuin?
Het zijn de laatste runderen die we nog in de Putting zien en ook zij worden opgehaald.
Het wordt er heel drassig, de dagen worden korter en kouder, het gras groeit niet meer dus komt er ook een gebrek aan voedsel voor de dieren. We zien ze net opgehaald worden, op de Tasdijk staat al een warme stal op hen te wachten.
We kijken er nu al naar uit hoe ze weer van blijdschap zullen dansen als ze volgend voorjaar terugkomen in de Putting.
Enkele jaren geleden was Thea van Soelen, een kunstenares uit het Walcherse, één van de deelnemende exposanten. In de vrije uurtjes die ze hier in dat weekend was, maakte ze, geïnspireerd door de kunst in de kerk, wat tekeningen van de Heilige Catharina. De resultaten zijn hier achtergebleven en willen we graag delen.
Om een indruk te krijgen van het werk van Thea
klik dan even naar haar website.
In deze nieuwsbrief o.a. het artikel "Wat is de betekenis van de kaarsen op een adventskrans?":
De duisternis en de kou van de winter staan al eeuwenlang symbool voor het kwaad, voor onrecht en verwarring. Een vlam kan, hoe klein hij ook is, de duisternis verjagen. Het licht van de vier kaarsen wijst op de stappen naar het volle licht van de kerstnacht. Gods Zoon, het Licht van de wereld, komt met de boodschap dat niet de duisternis en de dood, maar het licht en het leven overwinnen.
Catharinakerk: Kinderkerk op zondag 14 december van 11.00 uur tot ongeveer 12.00 uur. We horen het verhaal van Maria en de engel en hebben een knutselwerkje.
Klik hier voor de volledige versie.
De bloemschikkers hadden de opdracht als basis te zorgen voor een mooie tak bijvoorbeeld wat snoeiafval van de magnolia. Nou dat is heus wel een zoektocht geworden en de meesten hebben dan toch voor een alternatief moeten kiezen. Alle creativiteit is ingezet en vooral dankzij de fleurige bloemen die gebruikt zijn, is het voor ieder toch weer goed gekomen en werden het stuk voor stuk prachtige bloemwerken. Net als elke keer weer.
Klik hier voor enkele foto's.
Een oude traditie is toch wel het schrijven van kerstgroeten. Als Sinterklaas het land uit is, gaan de kaarten op de bus. Met de verdere digitalisering zal dit gebruik in de komende generaties wel veranderen, vooralsnog houden wij het nog even vol.
In die afgelopen 50 jaar is er wel wat veranderd: een vriend die verhuisde en familieleden die ons zijn ontvallen. Zo aan het eind van het jaar is het goed om daar dan even bij stil te staan.
Een van de mooiste plekjes om te wandelen blijft toch de Karnemelkstraat. Deze weg vormt een geliefde wandelroute vanuit Hengstdijk en de grote camping De Vogel, langs het natuurgebied. De vele wilgen langs de straat geven het landschap een karakteristiek en fraai aanzicht.
In het eerste deel van de Karnemelkstraat zijn echter al heel wat wilgen verdwenen, door schade tijdens maaiwerkzaamheden of ander onheil. Vanuit de dorpsraad klinkt daarom de oproep aan het waterschap om de lege plekken opnieuw te beplanten met jonge wilgentenen. Daarbij wordt gevraagd om de jonge aanplant te beschermen tegen onbedoeld maaien, bijvoorbeeld door enkele paaltjes te plaatsen.
Verder staat er langs de route een bankje dat duidelijk aan vervanging toe is. Het zou mooi zijn als ook dit onderdeel wordt meegenomen. We hopen dat het waterschap positief reageert op dit verzoek en de nodige stappen zet om de Karnemelkstraat weer in volle glorie te herstellen.
Altijd wel handig een abonnement je hebt er geen omkijken naar. De krant bijvoorbeeld, die valt in de ochtend steevast om 4.15 uur in de bus. In de zomer in het zwembad, daar is een abonnement zeker een aanrader, je hoeft aan de kassa niet in de rij te wachten.
Tegenwoordig kun je overal een abonnement op nemen, we komen een aanbieding voor een abonnement voor de hoge nood tegen: een abonnement op wc papier. Je zit nooit meer zonder en het zou nog bijdragen aan een duurzame wereld ook.
Hier hebben we nog even onze twijfels of dit het ideale abonnement voor ons is. Het kleinste kamertje zelf is bij ons de plek waar we de problemen ervaren en wie zorgt daar voor de bevoorrading?
We leven in een tijd waarin je pols meer weet dan je hoofd. De smartwatch, dat kleine computertje dat je vertelt hoeveel stappen je hebt gezet, hoe vaak je hart heeft geklopt en of je vannacht wel genoeg hebt gesnurkt. Handig, zeggen ze. Noodzakelijk, beweren sommigen. Maar eerlijk: soms lijkt het meer op een digitale schoolmeester die je dag begint met een onvoldoende.
Neem de slaapfunctie. Je wordt wakker, fris en fruitig, klaar om de wereld te veroveren. En dan zegt dat ding: “Te weinig diepe slaap.” Pats, daar gaat je humeur. Je dacht dat je uitgerust was, maar volgens je pols ben je een wandelend slaaptekort. Wie nog geen ochtendhumeur had, krijgt het cadeau van zijn horloge.
En dan die data-stress. Je loopt een rondje door het dorp, voelt je goed, en ineens trilt je pols: “Nog 3.000 stappen te gaan.” Alsof je hond ineens roept: “We zijn pas halverwege, baas!” Voor je het weet ben je niet meer gewoon aan het wandelen, maar aan het marcheren voor de statistieken. Het dorp denkt dat je training voor de Vierdaagse doet, maar eigenlijk probeer je alleen je horloge tevreden te stellen.
Het mooiste is nog dat de smartwatch alles registreert, behalve de dingen die écht belangrijk zijn. Hij weet dat je hartslag stijgt bij traplopen, maar niet dat je buurman je net een mop vertelde waardoor je dubbel lag van het lachen. Hij meet je stress, maar niet dat die komt van het horloge zelf. En hij telt je stappen, maar niet de keren dat je terugloopt omdat je de sleutel weer eens vergeten bent.
Misschien moeten we het simpel houden: een kop koffie, een praatje, en een wandeling zonder digitale scheidsrechter. Want soms is het heerlijk om gewoon wakker te worden zonder dat je pols zegt dat je eigenlijk nog in bed had moeten liggen.
Het is alweer enkele jaren geleden dat er in Hengstdijk een kindercarnaval werd gevierd. De feestcommissie wil dit vrolijke dorpsfeest graag volgend jaar nieuw leven inblazen, mits er voldoende belangstelling is.
Tijdens de Sinterklaasviering in De Schuur heeft het Feestcomité Hengstdijk een flyer verspreid om te peilen of er nog interesse bestaat voor een kindercarnaval in het dorp. Omdat niet iedereen op die manier bereikt kon worden, is de flyer ook te vinden op de Facebookpagina van De Schuur én hier op de website.
Wie mee wil doen of zijn mening wil geven, kan de flyer invullen en in de brievenbus van De Schuur doen, of digitaal doorsturen naar: fchengstdijk@delta.nl
Hopelijk komen er genoeg reacties binnen, zodat we dit kleurrijke feest weer in ere kunnen herstellen. Want een kindercarnaval terug in Hengstdijk – dat zou toch prachtig zijn.
Klik hier voor de flyer.
Eerder hadden we een artikel over de benzinepompen in het dorp.
In een krantenartikel van 30 november 1994 werd duidelijk dat de voormalige benzinepomp aan de Plevierstraat ook een keerzijde had. De grond bij nummer 23 bleek zo ernstig vervuild dat het een gezondheidsrisico vormde voor de bewoners.
Al in 1992 wees een eerste bodemonderzoek op benzinevervuiling in de grond en het grondwater. Bij een vervolgonderzoek werden boringen en peilbuizen geplaatst — alleen niet ín de woning, omdat de eigenaar zijn plavuizen liever intact hield. Daarom werd via sleuven gewerkt.
De uitkomst was zorgwekkend: de bodem bevatte hoge concentraties aromatische koolwaterstoffen en minerale olie. Ook het grondwater was sterk vervuild. Vooral onder woning 23 was de situatie ernstig; bij nummer 21 viel het mee.
Volgens de provincie moest de locatie worden gesaneerd. Maar omdat de vervuiling nog niet volledig was afgebakend, volgde eerst een aanvullend onderzoek — kosten: 15.000 gulden. De gemeente Hontenisse moest dat bedrag ophoesten, bovenop de eerder toegezegde dertig mille.
Een herinnering dat zelfs een dorpspomp sporen kan nalaten, niet alleen in het geheugen, maar ook in de bodem.
Van Eddy ontvingen we de uitslag van het kaarten van afgelopen zaterdag. Op de zaterdagmiddag, direct na het feestelijke bezoek van Sinterklaas in De Schuur, was het tijd voor de kaarting. Met maar liefst 34 deelnemers zat de sfeer er goed in. De pepernoten en andere lekkernijen stonden uitnodigend op de toog, zodat iedereen naar hartenlust kon pakken. Ook de hapjes ontbraken niet, waardoor het een gezellige en smakelijke middag werd.
De strijd aan de tafels leverde de volgende uitslagen op:
Jokeraars: 1e prijs voor Corry, 2e voor Marleen en 3e voor Jeanneke.
Bieders: 1e prijs voor Jef, 2e voor Johan en 3e voor Ad.
Na de prijsuitreiking volgde een spannende tombola met prachtige en bruikbare prijzen. Elk lot hield de spanning erin tot de allerlaatste trekking.
De volgende zaterdagkaarting staat gepland op 27 december, opnieuw met een feestelijke tombola. En tussendoor zijn er natuurlijk nog twee vrijdagkaartingen, waarvan je hier tijdig de details leest.
Gisteren was het zover: Sinterklaas bracht een feestelijk bezoek aan Hengstdijk. In het dorpscentrum werd hij met open armen ontvangen door jong en oud. De rode mijter, de witte baard, de pieten in hun kleurrijke pakken, het was alsof de magie van vroeger weer even tastbaar werd.
Zoals altijd was alles tot in de puntjes geregeld, met dank aan de onvermoeibare vrijwilligers. Terwijl de ouderen genoten van een kopje koffie of thee met iets lekkers erbij, vulde de grote zaal zich met kinderstemmen, spanning en vrolijkheid. Er werd gelachen, gezongen, geglimlacht
, en natuurlijk druk geraden wat er in de zak zat. En ook de laatste
puzzelstukjes zijn gevonden.
Een ochtend vol warmte, ontmoeting en een vleugje magie.
Klik hier voor het fotoalbum.
Wie deze dagen het fietspad bij Hengstdijk op wil, wordt eerst aangekeken door een onverwachte bewoner: een krokodil. Niet eentje uit de Westerschelde, maar een plastic exemplaar met open bek, strategisch geplaatst bovenop het informatiebord met de kaart van Zeeuws-Vlaanderen. Alsof hij de route wil bewaken of gewoon zin had in een frisse neus.
Wie hem daar heeft neergezet? Geen idee. Waarom? Misschien juist daarom. Want soms is een grapje zonder uitleg precies wat een dorp nodig heeft. Een onverwachte glimlach, een moment van verwondering, een krokodil op een plek waar je hem niet verwacht.
Dus mocht je vandaag niets te doen hebben en het leuk vinden: ga eens kijken. Hij zit er
misschien nog. En wie weet, als je goed luistert, hoor je hem zachtjes grommen: “Welkom in Hengstdijk.”
Rosita bedankt.
Vandaag is de eerste zondag van de advent.
We zitten in de donkere dagen voor kerst, zijn op zoek naar licht. In de kerk wordt in deze adventtijd elke zondag een kaarsje meer op de adventskrans aangestoken. In landen om ons heen is advent een grotere traditie, compleet met adventskalender en het aan elkaar toewensen van een goede advent.
Wij wensen onze bezoekers een goede eerste advent toe.
In de jaren ’70 kende Hengstdijk nog een bloeiende middenstand.
Zelfs voor een tankbeurt hoefde je het dorp niet uit: in de Plevierstraat kon je terecht bij twee pompen, van de heren Van Gassen en Van Dijk. Een volle tank was toen nog een dorpsaangelegenheid, een praatje, een handgeschreven bon, en een geur van olie die je nu alleen nog in musea tegenkomt.
Wat hier verder opvalt is de prijs: fl 22,17 voor 32 liter diesel. Dat is nog geen gulden per liter.
We kunnen het ons haast niet meer voorstellen, zeker niet met de huidige prijzen aan de pomp. Maar toen was het gewoon,
net als de pompbediende die je kende bij naam.
De ziekteverwekkers hangen in de lucht. Door hoesten en niezen geven we luchtweginfecties aan elkaar door.
Vorige week de coronaprik gehaald, een poosje terug de griepprik. We hadden even de illusie dat we tegen alle kwalen beschermd waren. Des te groter de teleurstelling nu de hele familie met een virusje in bed ligt. We hopen dat het snotteren vlug ophoudt en tot die tijd blijven we maar even voorzichtig, we willen niemand aansteken.
Soms duikt er ineens een herinnering op uit je jeugd. Deze week ging het bij ons over de Koetjesreep, dit eenvoudige chocolaatje dat vroeger in menig broodtrommel belandde. Bestaat die eigenlijk nog?
Jawel hoor: de reep leeft nog steeds! Online vonden we een pakje met twaalf stuks. De verpakking oogt moderner, het logo wat strakker, maar de smaak… die is niet helemaal zoals we ons die herinneren. Misschien ligt dat aan ons geheugen, misschien aan de tijd die voorbij is.
Een stukje geschiedenis:
De Koetjesreep zag het levenslicht vlak na de Tweede Wereldoorlog, toen cacao schaars was. De fabriek Promena Boon & Comp. in Wormerveer bedacht een slimme oplossing: een reep met weinig cacao, officieel een cacaofantasie. Omdat het gehalte te laag was, mocht hij volgens de wet niet eens “chocolade” heten. Toch groeide de reep uit tot een klassieker.
In 1999 verhuisde de productie naar België, nadat de Belgian Chocolate Group het merk overnam. Daarmee kreeg de Koetjesreep een tweede leven, en dus kunnen we vandaag nog steeds een hap nemen uit dit stukje Nederlandse snoepgeschiedenis.