Hengstdijkse bibliotheek
Beste aanwezigen, toehoorders en bibliofielen!
Jullie denken natuurlijk dat ik heel geroutineerd ben in het doorknippen van linten en het voor geopend verklaren.
Dat lijkt maar zo. Ik ben eerder het type dat als laatste de deur uitgaat en dingen mee afsluit. In het Antwerps noemen ze dat ‘een plakker’.
Iemand die bij het binnenkomen zegt ‘allé eentje in de rapte, want ik heb ni veel tijd vandaag’, en dan uren later met de deurknop al in de hand blijft volhouden ‘nee, ik ben weg’, maar uiteindelijk - nog es uren later - als laatste het licht uitdoet.
Maar dat is iets dat bij ‘Barend den halve ollander’ hoort.
Zo noemen ze mij in Antwerpen sinds ik wel eens met polderklei aan de schoenen op het werk verschijn.
Rare tiep die Barend den halve ollander.
Barend den Belg is veel serieuzer.
Hier mag ik zelfs zeer respectabele, officiële instellingen als de ‘Grote-doch-laagdrempelige- Hengstdijkse bibliotheek openen.
Dat is fantastisch want wie schrijft wil gelezen worden en dat is nu net wat een bibliotheek doet mensen weer aan het lezen krijgen.
Maar dit is niet zomaar een bibliotheek, dit is een laagdrempelige bibliotheek. Terwijl je tegenwoordig je paspoort moet afgeven, vingerafdrukken moet laten nemen en afgetast wordt omdat je ergens je jas aan de kapstok wil hangen moet er hier niks!
Hier woont nog vertrouwen!
Je kiest een boek uit, loopt er mee buiten en je gaat het lekker lezen.
Geen loeiende sirenes aan je deur als je er nu toch al de volle twee weken over doet.
Nee, hier wordt lezen weer een lust.
En daar moeten bibliotheken over gaan over de lust van het lezen.
Weet je wat ik fijn vind aan boeken die al door anderen beduimeld zijn? Dat er soms es een briefje in zit, zo een vergeten kruidvat-bonnetje met een zinnetje op, of een opmerking die met potlood in de marge werd geschreven en nooit uitgegomd.
Mijn favoriet: niet té gek doen met die kruiden... met drie uitroepingstekens naast een recept voor peperkoek in een duits kerstkookboek. Hoe doe je dat, te gek met kruiden?
Dus als je er straks eentje meeneemt, breng het terug met een extraatje, schrijf wat je er van vond op een briefje en verstop dat tussen de bladzijden.
Zoiets van een mooi verhaal maar het einde miste wat tabasco..
Dorpsraad en Dorpscentrum gefeliciteerd met dit initiatief!