Een taal leer je het best in de praktijk. En dan heb ik het niet over dingen als: je woont niet in Hengstdijk, maar op Hengstdijk. Nee, ik heb het over de taal die machines en motoren spreken. Toen ik hier net arriveerde, waagde ik me nietsvermoedend wel es buiten de haag met een elektrisch grasmaaiertje.. Geërfd van mijn ouders toen ze appartement-mensen werden. Echt zoiets dat alleen stadsmussen kopen, een ding van niks, met als enige garantie dat je vroeg of laat over het snoer rijdt. Wat ik na twee uur ook deed. Wat een prul, het kon hier niet eens de klaver aan! Over een erfenis zeur je niet, je stalt het gewoon bij de rest voor het containerpark. In plaats van meteen naar Edward in Vogelwaarde te gaan, nee, als een bureauventje op het internet naar de beste koop speuren. Maar goed, de half gemonteerde maaier op benzine werd met dikke handleiding aan huis geleverd. Na twee avonden de handleiding bestuderen en de onderdelen uitstallen, is het wonder geschied: hij doet het. Alleen al het starten van de motor voelt veel beter. Rrrrjammmmammmmamam. Veel stoerder, ook het parfum van benzine en olie doen wonderen voor het mannelijk ego. Tot… je even na je geslaagde start, je buurman ziet komen aan rijden met een zitmaaier. We zwaaien, met een zekere cool natuurlijk. Hij komt helemaal tot aan de ‘maaigrens’ gereden en legt zijn zware motor stil.
Glimlachend monstert hij mijn nieuwe machine. Hij schudt net niet het hoofd. “Zal ik dat stuk met die hoge brandnetels even voor je doen?” Dat zegt genoeg, en ik zeg niet nee. Geen vijf minuten later komt de andere buurman in actie. Hij rijdt met niets minder dan een tractor met soort hoogtewerker op gemonteerd langs zijn hoge rij bomen. In één vlotte rit snoeit hij de mastodonten tot de eerste verdieping zeg maar. You win! Daar staan we dan met ons klein grut. Diezelfde namiddag wordt het bewezen, maaien doe je hier nooit alleen. Het geluid van een draaiende motor maakt bij de Zeeuw iets wakker dat je nog best als gemotoriseerde dadendrang kan omschrijven. Wij mannen, maaiers onder mekaar, begrijpen dat. Ik weet ook dat ik in de orde van deze agrarische motorbende altijd de underdog met de Playmobile zal zijn.
Maar ook de hekkensluiter moet er zijn en… hoort erbij.