Schrikken

De eerste keer dat ik bij een huis zo een pop voor de deur zag zitten, ben ik gevaarlijk in de rem gegaan. Sarah 50! Haar benen leken verdacht veel op worsten en de rest van haar lichaam was ook niet meteen gracieus. Zo krom tegen de gevel leunend, deed haar houding me twijfelen tussen een geval van zware dronkenschap of een beroerte. Man was dat schrikken. Bleek het een locale gewoonte om bij een vijftigjarige zo’n pop voor de deur te zetten en allerhande rijmpjes op te hangen. Wie dacht voor zijn leeftijd te liegen, is er aan voor de moeite. Ik heb nog even te gaan, maar wees maar zeker dat ik met héél stille trom die halve eeuw zal halen. Voor mijn deur geen rare Abraham! Over de kaap van de vijftig gaan, lijkt mij voor velen al traumatisch genoeg dat je je ‘s ochtends ook nog niet rot moet schrikken van je zogenaamde evenbeeld. Maar, wisten Hengstdijkse inboorlingen mij te vertellen, het kan nog veel ongenadiger hoor. Het zal je lot maar wezen om dertig te worden zonder lief aan je zij! Dan moet je de ‘ossenkar’ op en word je door het dorp gereden. Je kan daarna beter een psychiater onder je vrienden hebben waar je zo’n twee keer in de week es op bezoek mag gaan. Wat ik dan weer wel sympathiek vind, is de trots waarmee ouders de schooltas van hun voor de middelbare school geslaagde kinderen aan de gevel ophangen. In België is het de laatste tijd nogal taboe om uit te pakken met persoonlijke triomfen, daar krijg je op facebook met zo’n trotse post meteen te horen dat kinderen die niet slagen ook hun gevoelens hebben.
Ach, Sarah, Abraham, de schooltas aan de haak of de os op de kar… misschien is het wel heel gezond om met een geintje de mijlpalen in je leven te versieren. Eens denken wat er bij ons zoal aan het poortje geafficheerd mag worden? Onze hond Walter is net 18 jaar geworden, niet dat hij ooit de hondenschool heeft afgemaakt, maar een oude knakker is hij wel. En ik heb met glans mijn brevet 1000 meter crawl zwemmen gehaald. Misschien moet ik mijn zwembroek aan de bel hangen, vooraleer iemand anders er op komt om een duikerspak op te vullen en op het bankje te zetten. Ik weet het, wat zulke gebruiken betreft kan ik beter mijn fantasie in toom houden en bij de les blijven. Nog zeven jaar tot Abraham voorbijkomt, daartegen kijk ik van niks meer op.