Sorry, nu al. Sorry voor het gebrul, het primitieve op de borst geklop, het olééé olé olé oléééé en die tien minuten grootheidswaanzin. Maar stel dat de Rode Duivels straks wat ballen binnentrappen op het E.K., dan moet je ons Belgen dat even gunnen. We hebben al zo weinig om trots op te zijn deze dagen. Het is met België zo erg gesteld dat onze zes regeringen het eens zijn, over welgesteld één ding: ze hebben een imago-campagne van 4 miljoen nodig om het land terug op de kaart te zetten. Ik wist niet eens dat we er niet meer op stonden! Hoe erg is dat? Wat een meevaller dat ik letterlijk met de hakken over de sloot wist te ontsnappen dan! Maar gelukkig is voetbal straks een eigen planeet, een waar mannen samen op een zetel voor tv wonen en naar het scherm brullen. Komaan De Bruyne ‘sjot’ hem er in! Lu-ka-ku! Lu-ka-ku! Zien die dat nu ni zeg? Goooaaal! Je hoeft niet eens sportief te zijn of iets van voetbal te kennen, met een tricolore muts en een pint bier in de aanslag is iedereen een beetje specialist. Na een paar pinten wanen we ons zelfs bondscoach en dicteren we vanuit onze luie zetel wie vervangen moet worden. Na een goal ontpoppen we ons ook nog tot balletdansers die huppend door de kamer stuiteren en mekaar proberen op te tillen. Wat eens de veertig voorbij elk jaar zwaarder lijkt te worden. Polonaise dan maar rond de tafel.Terwijl je gisteren tegen je vrouw nog zei dat je niet levend gezien wou worden in de trui die ze voor je kocht, draag je op planeet voetbal met trots een hoedje met 5 vingers op en een vlag als jas. Nee, geen geschilderde gezichten daar trek ik de streep. Dus als je straks ergens in het buitengebied eentje ‘Hij zit er in!’ hoort brullen, excuus dat ben ik. Als het na de match van de Belgen plots heel stil wordt, dan hebben we verloren. Elke voetbalsupporter kent die na-de-nederlaag-depressie. Die kom je wel te boven samen met de hoofdpijn van kater. In dat geval stilletjes fietsen op de dijk…. nu al bedankt.