Bedtijd!

Zelfs verstokte, wat neurotische stadsmensen die aan al dat groen en dat weidse zicht geen boodschap hebben, kunnen er niet omheen: in Zeeuws-Vlaanderen (en in Hengstdijk in het bijzonder) knor je als een gelukkig varkentje, snurk je als een Turk en slaap je als een roos. Daar heeft de buitenlucht mee te maken, de stilte op natuurgeluiden na en de sterrenhemel die je door het dakraam ziet, maar toch ook een beetje het heerlijke bed dat we op onze slaapzolder hebben. Ons bed van ‘Beter Bed’ was de eerste locale aankoop die we deden en geniet bij logees een bijzonder goede reputatie. In die mate, dat onze goede vriend Ruud die naast resident in Brussel, Berlijn en Caïro ook een grote polderfan is, zijn eigen Beter Bed wou. Vriendelijk als we zijn, boden we aan mee te gaan bedshoppen. Nu moet je weten dat je Ruud die een vrij goed doorvoed, indrukwekkend gebouwd lichaam heeft, niet zomaar op het eerste het beste matrasje stalt. Gelukkig hadden we de zaak en de fijne winkelbediende voor ons alleen. Ze monsterde onze grote vriend en loodste hem mee naar de betere matras. Ze nodigde niet alleen Ruud, maar ook mij uit om uitvoerig de verschillende modellen te testen. Ik kan me voorstellen dat Zeeuws-Vlaanderen met zijn tijd meegaat en niet raar opkijkt van homo-koppels, maar Ruud en ik zouden wel een heel gek stel zijn. Een beetje Oliver Hardy en Stan Laurel en… verdacht vrouwenzot bovendien!. Maar goed, in geen tijd volgden we simultaan de aanwijzingen van de verkoopster. In de slaaphouding, nog even omdraaien, lekker doorveren, doorschuiven… het leek wel waterballet op het droge. Of een rare dolfijnen show met veel gewentel. Toen moest ook nog even de ultieme matras op de grond om te zien of hij op een harde ondergrond ook nog zo lekker lag. Hard werken op zondag! Heel de tijd verwachtte ik dat er iemand ‘ Verborgen Camera Smile’ zou roepen. Als er maar niemand binnenkwam! Oef, het verdict viel, de koop werd gesloten en de trofee wordt dra probleemloos geleverd in hartje Brussel bovendien! Een hele opluchting, want ik zag me al met zo’n giga doos op het dak van ons Ford Kaatje richting Manneke Pis karren. Maar goed, straks weten we het met zekerheid. Ligt die ongelofelijke goede nachtrust aan de polder of… aan het ledikant dat zijn naam Beter Bed verdient? Daar moeten we vast nog een nachtje over slapen!