De natte oogst van 1974

Aardappelen rooien in de ongelofelijk natte klei aan de boorden van de Vogel te Hengstdijk. Ondanks de technische vooruitgang in de aardappeloogst moeten wij toch vaststellen dat we het wel eens moeten afleggen tegen de natuur.
De machines konden het land niet meer in en de boer, laten we hem voor het gemak even P.A. Tat noemen, spande op zondag zijn paarden voor zijn oude rooier en toog met vrouwen en kinderen uit de omgeving het land in.

Veel regen of droogte in het najaar kan de boel flink verstoren. In beide gevallen kunnen de rooiers geen werk doen. In najaar van 1974 was het erg nat weer en lieten de landbouwmachines ons in de steek voor de aardappels. Bij de bieten ging het nog, zij het met heel veel moeite. Ook militairen werden ingeschakeld om de aardappels te rooien. Maar zij zijn eind november terug vertrokken. 
Aan de ene kant vanwege de slechte weersomstandigheden, aan de andere kant wegens de bijzonder slechte prijs van de aardappels. Het rooien door de militairen kostte meer dan de opbrengst ervan.

 In die tijd waren er nog geen Polen of Turken. Dus de keuze was gauw gemaakt. Alhoewel een vrouw met hoofddoek en geen Moslima zijn. in Hengstdijk kon dat toen al zonder een stigma opgedrukt te krijgen. Wij waren in die tijd ook zeer aardappelafhankelijk. En in het weekend was er niet de keuze tussen Lasagne en Pizza, ook aten we geen broodje shoarma of Dürüm. Er waren toen ook nog geen voorverpakte gewassen, gesneden groente in het schap. En voor de Chinees waren we nog een witte vlek op de kaart, zij moesten Kloosterzande nog ontdekken. Kortom het natte goud, de aardappelen dus, kosten toen fl. 1,50 per kilo. Friteskramen deden gouden zaken en de prijzen zijn nooit meer ingezakt.

Er deed zich later in de natuur een bijzonder iets voor, heel de winter heeft het namelijk helemaal niet gevroren. In het voorjaar maart/april zijn de aardappelen nog allemaal machinaal gerooid.
Zij zijn in grote hopen op het land tijdelijk opgeslagen en afgevoerd. In het voorjaar van 1975 kon het gebeuren dat een boer op het ene perceel aardappels aan het rooien was en een perceel daarnaast de volgende oogst aan het planten was. Deze situatie heeft zich tot heden toe nog maar een keer voorgedaan, het zal misschien ook nooit meer gebeuren.